Wat jij oppakt, komt altijd goed. Toch wordt in je nieuwe functie eerder aansturing van je verlangd dan de inhoudelijke uitwerking. Je weet precies wat je wel zou moeten doen, tegelijkertijd kom je in de verleiding om toch een handje bij te geven. Jij bent een echte helper, een redder. En gooit hiermee olie op het vuur voor jouw interne conflict.

 

Het resultaat telt…

André is projectmanager bij een ICT bedrijf. Hij heeft een project toegewezen gekregen dat binnen twee maanden ontwikkeld en uitgerold moet worden. Met zes kundige teamleden zit hij aan tafel en de taken zijn verdeeld. Hij heeft de regie en bewaakt de planning in tijd en geld.

 

Het team is een maand onderweg en inmiddels zijn drie van de zes collega’s met een heel plausibele reden bij André geweest dat ze niet langer aan dit project kunnen bijdragen. Karien bijvoorbeeld is trainee en nog maar een maand op deze afdeling actief. Ze blijkt toch haar draai niet te kunnen vinden. Liever zou ze overgeplaatst worden. Johan krijgt een andere urgente opdracht waar de directeur hem zelf voor gevraagd heeft. En Coen houdt het gewoon niet vol steeds weer die druk op zo’n project, het wordt eenvoudig weg te krap ingepland.

 

Heel vervelend maar André toont begrip. Coen wordt gevraagd naar wat hij nog wel kan doen. De overige werkzaamheden zijn voor André gesneden koek, dus hij plant zichzelf erbij in. Over een week is toch het andere project afgerond, dus dan heeft hij meer ruimte. André pakt het verder zonder vragen en zoeken op en gaat voor het resultaat voor het bedrijf. Nieuwe teamleden hierbij zoeken, zou te veel tijd kosten.

 

Herkenbaar?

Moet jij ook regelmatig bijspringen, omdat collega’s jouw inbreng enorm waarderen? Je hebt het allemaal precies in je hoofd wat er moet gebeuren. Schuif je je sociale leven ook nog wel eens op zij om wat uren extra te draaien voor een goed project?

Je weet wel dat je het gesprek moet aangaan. Je weet dat je hulp moet vragen in plaats van alles over te pakken. Nu de discussie aangaan daar heb je geen tijd voor en geen zin in. Je hebt al genoeg stress.

 

Zelfsabotage

En zo saboteer je je zelf. Je voelt wel dat het niet klopt, maar je gaat door. Je wilt natuurlijk niet dat je werk er onder lijdt. De oorzaak van dit conflict tussen wel weten en niet doen heeft te maken met verborgen tegenovergestelde belangen. Er is sprake van een interne regel (of een gedachte) waar jij je koste wat kost aan wilt houden. Deze zeer belangrijke interne regel zorgt ervoor dat je iets niet gaat doen, ondanks dat je de noodzaak en het belang er wel van inziet.

 

André weet dat hij in zijn rol als projectmanager aan zou moeten sturen en het team inspireren om tot een goed product te komen. Maar zijn naam hangt er ook aan. Het moet dus wel perfect zijn wat hij naar buiten brengt. Nu anderen het opgeven, moet hij de eer wel redden. En ongevraagd pakt hij de dubbelrol en gaat af op het resultaat. Hij dacht dat hij alles wat hij opgebouwd had, kwijt kon raken als hij de controle kwijt zou raken of een fout zou maken.

 

Het interne conflict flakkert op tussen ‘succesvol’ zijn en ‘angst om het niet goed te doen’. Daarom pakt hij het over en gaat de discussie niet aan. Geen tijd te verliezen. Een beetje de leiding over het team, maar ook weer niet…

 

Het lastige is dat de omgeving je ook vaak nog prijst om je sterke houding en je doorzettingsvermogen. Hiermee wordt een andere interne regel van je gevoed: dat je altijd aardig gevonden wilt worden.

 

Aan de ene kant wil je een leidinggevende functie, aan de andere kant wil je ook aardig gevonden worden (of in ieder geval geen kritiek op je functioneren krijgen), wil je niet falen en je wilt ook een prettige relatie thuis. Het hoeft allemaal niet logisch of waar te zijn wat je met je interne discussie oproept. Maar je argumenten kunnen wel als waar aanvoelen…

 

En nu dan?

Wil jij ook van die interne spagaat af? Wil je de feiten onder ogen zien en benoemen waar het echt over gaat? Vaak doen we wat sociaal wenselijk is en gaan het gesprek uit de weg. Daarmee toon je echter niet dat je ook een gevoel van eigen waarde hebt.

• Wat maakt dat de ander belangrijker is en meer beschermd moet worden dan jij?
• Wat maakt dat jij vindt dat jij het allemaal wel kunt redden?
• Kun je je voorstellen wat je hiermee onbewust aan de ander vertelt?
• Hoe denk je dat het binnen het volgende project dan zal gaan?

Als jij je nu beseft dat deze situatie jou ook al vaker is overkomen – in deze of in een andere vorm misschien – misschien wil je dan ook wel uit die vicieuze cirkel stappen.

Neem contact op voor een kennismaking info@zwaardcoaching.nl 

 

Herken je dit of wil je reageren? Heb je hier vaker aan gewerkt en heb je het gevoel niet verder te komen? Stuur gerust een mail naar: info@zwaardcoaching.nl .

 

Ik ben Nicolette Zwaard (1972). Door het schrijven van artikelen wil ik jou inspireren en tips geven, zodat je keuzes maakt,  je plek inneemt waar je tot je recht komt en zo rust kunt krijgen in je hoofd en lijf. Een plek waarbij je aandacht hebt voor jezelf en verbinding met anderen.

Met veel plezier ben ik werkzaam in mijn praktijk in Apeldoorn en werk ik ook buiten in de natuur.  Wil je geen enkel artikel missen? Schrijf je dan in voor de Inspiratie Nieuwsbrief. Of volg mij op Linkedin, Instagram of Facebook.