Minder strijd, meer verbinding, meer energie

Een ‘normale’ werksituatie:

Collega komt met een probleem bij je langs. Jij was geconcentreerd bezig met je project, morgen moet er een belangrijk deel ingediend worden bij de directie. Je geeft antwoord aan je collega en de telefoon gaat: een vraag naar aanleiding van de vergadering van vorige week. Je moet iets aanleveren, dat zal je moeten uitzoeken en hebt daar nu geen tijd voor. Collega neemt daar geen genoegen mee en begint te pushen. Bovendien moet de informatie vervolgens in dat en dat format worden ingediend, anders klopt het niet met de rest en vertraagt het proces. Geïrriteerd geef je tegengas over zo veel pietepeuterig proces ge…. De werkelijk relevante informatie kan ook zo wel met elkaar vergeleken worden, vind jij als routinier. Bovendien word jij opgezadeld met iets waarvan je vindt dat collega best zelf kan doen. Chagrijnig ga je verder waar je mee bezig was, waar was je ook al weer. En dan, oh ja, over een half uur een vergadering. Je voelt het al aankomen, dit wordt overwerken.

Of:

De opdrachtgever heeft kritiek op de eerste onderdelen van het project. Dit wordt direct en in niet mis te verstane woorden tegen je gezegd. Hiervoor was je al gewaarschuwd door collega’s die hier eerder met hem gewerkt hebben. Vanuit jouw kennis en kunde weet je wat er nog komen gaat en dat het technisch gezien verder in orde is. Dus waar bemoeit hij zich mee, het is helemaal nog niet af! Dus je besluit niet over je heen te laten lopen.

 

Continue strijd

Het duwen en trekken wat zo de hele dag plaatsvindt heeft veel weg van een strijd, een continu gevecht. In ons brein wordt dit ook zo ervaren, waardoor we direct in de vecht/vlucht modus komen. Zo lekker als je eerst bezig was, verdwijnt als sneeuw voor de zon en je humeur is volledig omgedraaid. En als dit zo een tijdje doorgaat, merk je aan het einde van de dag dat je niet meer lekker uit je woorden komt. Kort en bot reageer je nog. Bovendien voel je je niet energiek en vol van deze negativiteit kom je vervolgens thuis, waar je struikelt over de rondzwervende schoenen van je dochter. En daar vind je de aanleiding om haar boos te laten weten dat ze die nu toch eindelijk eens op moet ruimen. Na het eten zit je even mopperend op de bank, waar je ongemak het transformeren naar een strijd met jezelf. ‘Ik kom niet vooruit, ik moet dan maar vanavond door, ik had scherper moeten reageren, etc.’

 

Oplossen controleverlies

Onrustige en negatieve gevoelens en gedachten die met een beetje afstand samen te vatten zijn als: angst voor kritiek en controleverlies.

En zo is het gevecht van deze dag, die op zich prima begon, inmiddels rond. Je bent terug bij jezelf achter de vodden aan zitten. Misschien komt dit bekend voor?

Je kunt de strijd aangaan of juist daar zo ver mogelijk weg van blijven. Verbaal en non-verbaal ziet dat er verschillend uit. De strijd aangaan is een beweging er naar toe. Binnen je stress systeem is dit een vechtrespons die fysiek, emotioneel en mentaal in gang wordt gezet en natuurlijk merkbaar is. Negeren wat er op je af komt, de strijd niet aangaan en je afwenden, is een beweging er vanaf. Binnen je stress systeem is dit een vluchtrespons die ook weer fysiek, emotioneel en mentaal merkbaar zijn voor jou en de ander.

Vaak antwoorden we op ongemak door afwisselend te vechten of te vluchten. Het werkelijke contact met de ander wordt verbroken door verschillende gedragingen.

 

Hoe kan dit eruit zien:

Vechten – Uit contact door

• Verbale en/of non-verbale ‘beweging’ er op af
• Weerstand verbaal en non-verbaal
• Kritiek
• Kort lontje / aanvallend
• Afwijzen
• Veroordelen
• Verwijten
• Afkappen

 

Vluchten – Uit contact door

• Passieve houding – er vanaf
• Afwezig / afleidend
• Negeren
• Ja zeggen, nee doen
• Vermijden
• Geen afspraak mee te maken / niet nakomen
• Klagen
• Piekeren / in het hoofd duiken
• Ja-maar

Minder strijden en meer de regie pakken helpt jou en de ander om lekkerder te kunnen werken. Dat vraagt om even achteruit te gaan zitten om te beoordelen wat er aan de hand is. Na ‘beoordelen wat er aan de hand is’, kan de conclusie zijn dat jij niet zo maar alles kunt of wilt oplossen. Het concluderen en aangeven hiervan vraagt MOED.

 

MOEDIG zijn

Waarom vraagt dit moed?

Vaak willen ofwel niet zo moeilijk doen ofwel niet over ons heen laten lopen, dus doorvragen zit er dan meestal niet in. De reactie wordt vooral op impulsen en aannames ingezet.

Het vraagt moed om het anders te doen, omdat dit van je vraagt om te beoordelen waar jouw emotie echt over gaat en deze voor jezelf te hanteren. Bovendien vraagt het om te beoordelen waar de actie van de ander echt over gaat en dit niet letterlijk te nemen. Dit is nog niet het ergste. Het vraagt ook om het gesprek met de ander aan te gaan.

Om de situatie op dat moment nog te kunnen bijdraaien, gaat dit gesprek in ieder geval over de feiten. Communicatie over de emotie zal in het crisis moment niet altijd mogelijk zijn. Daar is afkoelen voor nodig.

Het vraagt moed om jezelf te blijven op gelijkwaardig nivo met de ander. Met respect voor jezelf en respect voor de ander, bijvoorbeeld door aan te geven dat je iets niet weet of begrijpt of dat je nu geen tijd hebt maar op moment x wel. Of door een van de punten van kritiek toe te geven die wel waar zijn. Bijvoorbeeld dat je iets vergeten bent. Of omdat je vanuit het belang / doel van de ander begrijpt dat er mogelijk sprake is van teleurstelling over het geleverde. Ook al is het vanuit jouw belang of doel iets wat prima op weg is. Of je te realiseren en aan te geven dat deze vraag niet bij jou thuis hoort, dat jij deze verantwoordelijkheid niet kan of wil dragen.

 

Minder strijden en meer moedig zijn

Beginnen met minder strijden betekent dat je soms bewust kiest om even ‘achteruit te gaan zitten’. De boel overzien zonder direct in de bres te springen of tegengas te geven. Jouw rust en positieve energie heeft direct zijn weerslag op de ander.

 

Helpen bestaat bijvoorbeeld uit:

• Bewust worden van jouw belang en het belang van de ander. Ervaren waar hierin de overeenkomst zit en het verschil zodat je de situatie kunt overzien en hier begrip voor kunt tonen.
• Meedenken en de ander op weg helpen.
• Echt helder krijgen wat nog ontbreekt.
• Helder krijgen wat er mis gaat als niet alles compleet is. En een keuze maken wat nu nog wel gedaan kan/moet worden.
• Horen wat er gevraagd wordt, duidelijk en concreet zijn wat je kunt doen.
• Hulp bij vragen van de ander of collega’s.

 

Wat levert dit op?

Minder de strijd aangaan en meer in balans beoordelen wat er speelt, levert op dat je lekkerder in je vel komt te zitten. Het gaat er voor zorgen dat je met plezier werkt in plaats van vanuit een overlevingsstand doet wat je als ‘verplichting’ hebt gebombardeerd.

Het wordt allemaal wat lichter en waarschijnlijk ook gezelliger. Soms heb je hier even een spiegel voor nodig. Bijvoorbeeld opbouwende feedback van een collega, vriend of partner. Merk je dat je ondanks dat niet makkelijk verder komt, dan is coaching een goede optie. Vraag een vrijblijvend kennismakingsgesprek aan en zet de eerste stap!

 

Herken je dit of wil je reageren?

Heb je hier vaker aan gewerkt en heb je het gevoel niet verder te komen? Stuur gerust een mail naar: info@zwaardcoaching.nl .

Ik ben Nicolette Zwaard (1972). Lifecoach en Stress & Burn-out coach 

Door het schrijven van artikelen wil ik jou inspireren en tips geven, zodat je keuzes maakt,  je plek inneemt waar je tot je recht komt en zo rust kunt krijgen in je hoofd en lijf. Een plek waarbij je aandacht hebt voor jezelf en verbinding met anderen.

Met veel plezier ben ik werkzaam in mijn praktijk in Apeldoorn en werk ik ook buiten in de natuur.  Wil je geen enkel artikel missen? Schrijf je dan in voor de Inspiratie Nieuwsbrief. Of volg mij op Linkedin.