De eerste indruk is die van een sterk persoon. Weet wat hij wil, oplossingsgericht, gestructureerd en duidelijk. Naar mate de druk oploopt krijgt hij de neiging om meer naar regels en procedures op zoek te gaan, een houvast te zoeken. De behoefte aan controle stijgt. Kritiek wordt moeilijker bespreekbaar. Vastgelopen dus. De neiging om door te denderen in het belang van het project staat centraal.

 

Zo maar een omschrijving van houding en gedrag wat ik regelmatig tegenkom. Door de schouders eronder te houden, te pushen, werk over te nemen van anderen, komt het allemaal uiteindelijk wel bij elkaar en het project tot een afronding. Dit gaat helaas wel gepaard met veel stress bij alle betrokkenen en het gevoel over en weer niet meer gezien en gehoord te worden. De verbinding en waardering onderling krijgt een beste deuk.

 

Tegen een stootje kunnen

Nu zijn we natuurlijk geen watjes en kunnen wel tegen een stootje, toch?
Maar voor een volgend project zitten de deelnemers toch al wat meer gespannen in de wedstrijd. De één klaar voor de aanval om het gelijk nu eerder aan zijn kant te krijgen, de ander zit in de achteruit-stand en denkt ‘ff afwachten wat er gaat gebeuren, want wat ik doe zal toch wel weer niet goed zijn’.

 

Vastlopen op een project kan gebeuren. En op onze tocht van A naar B voert de weg nogal eens langs D en Z. Onverwachte zaken die er wel bij horen en wat doe je dan. Onder druk van tijd en geld houden we vast aan het oorspronkelijke plan en in het uiterste geval, vaak vrij laat, geven we toe en moet met veel energie en irritatie toch een uitzondering of een afwijking geïntroduceerd worden.

 

De irritatie wordt wel opgemerkt, maar het feit dat je geïrriteerd bent daarvoor wijzen we naar de ander…

 

Signalen

Echter, wat als irritatie een signaal is wat je wakker zou moeten schudden. Een moment waarop je zou kunnen stilstaan in plaats van doordenderen. Want doordenderen is een manier van coping, jouw persoonlijke manier om om te gaan met de situatie, want als je dat niet doet dan ben jij geen goede projectmanager. Maar, daar ga je zonder rekenschap te geven wat er tussen jou en je collega(‘s) gebeurt. Het gaat volledig ten koste van de relatie, je nieuwsgierigheid en creativiteit.

 

Ja, hoor ik je zeggen, maar daar is ook geen tijd voor.
Het zou zo maar kunnen zijn dat een moment stilstaan bij de chaos die ontstaan is [en opnieuw bekijken wat er wel kan en daar iedereen weer in meekrijgen ipv afstraffen], juist helpt om tot betere oplossingen te komen die passen bij je einddoel. Soepeler, inventiever en met input van alle teamleden kom je gezamenlijk over de eindstreep.
Bij omgaan met stress ligt de uitnodiging dat jij iets gaat leren over jezelf.

 

Stel je eens voor dat bij het inplannen van het doel (in tijd en geld) de randvoorwaarde is dat je samen over de eindstreep komt.

 

Wat is jouw manier van omgaan met het ongemak als alles in de soep draait?

 

 

Herken je dit of wil je reageren?

Heb je hier vaker aan gewerkt en heb je het gevoel niet verder te komen? Stuur gerust een mail naar: info@zwaardcoaching.nl .

Ik ben Nicolette Zwaard (1972). Lifecoach en Stress & Burn-out coach 

Door het schrijven van artikelen wil ik jou inspireren en tips geven, zodat je keuzes maakt,  je plek inneemt waar je tot je recht komt en zo rust kunt krijgen in je hoofd en lijf. Een plek waarbij je aandacht hebt voor jezelf en verbinding met anderen.

Met veel plezier ben ik werkzaam in mijn praktijk in Apeldoorn en werk ik ook buiten in de natuur.  Wil je geen enkel artikel missen? Schrijf je dan in voor de Inspiratie Nieuwsbrief. Of volg mij op Linkedin.